ขอผมแชร์เรื่องนึงที่ผมเคยเจอมานะครับ ปกติตอนเด็กผมจะเจอปรากฏการณ์ที่อธิบายไม่ได้บ่อย เช่น พัดลงเปิดเองได้โดยที่ผมไม่ได้ทำอะไรแล้วมันค่อยๆหันมาทางผมแล้วเป่าแรงขึ้น แรงขึ้น ตอนขณะที่ผมอ่านหนังสือสำหรับสอบเอ็นท์ หรือว่าเห็นอะไรสีขาวๆเข้าไปในตู้เสื้อผ้าซึ่งฝาผนังติดกับข้างบ้าน ซึ่งตอนที่ผมเห็นเป็นเวลาเดียวกับคุณแม่ของบ้านข้างๆเสีย เป็นต้น แต่เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นขณะผมบวชเป็นพระก่อนไป เรียนต่อครับ
เริ่มตั้งแต่วันที่ผมบวชนะครับ ถ้าคิดอีกทีก็แปลกดีเหมือนกันที่ ช่วงทำพิธีบวชพระ อากาศร้อนมากครับ แดดออก ไม่มีเมฆเลย แต่พอผมทำพิธีเสร็จและเป็นพระ ฝนก็ตกหนักมากขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แลพอดีพระพี่เลี้ยงของผม ท่านพาผมไปที่กุฏิที่ผมต้องพักอาศัยระหว่างที่บวชครับ กุฏิที่ว่านี้จะเก่ามากๆ ก่อนเข้าไปในกุฏิ หลวงพี่ท่านพูดมาว่า "ถ้าเกิดอะไรขึ้น หรือว่านอนคนเดียวไม่ได้ ให้มาค้างกับผมได้นะครับ"พอดีผมไม่คิดอะไรมาก ก็เลยนอนที่กุฏินี้ดู ทีนี้ช่วงที่ผมบวชนี่ตรงกับช่วงลอยกระทงพอดี ทุกเช้าผมจะต้องตืนตีสี่กว่า เพื่อครองจีวรและเตรียมตัวบิณฑบาต ทีนี้เนื่องจากผมบวชใหม่ๆ ก็เลยต้องใช้นาฬิกาปลุก ทีนี้ทุกเช้าที่ผมตื่น ก็จะได้ยินเสียงเหมือนมีหลายคนเขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับผม ผมได้ยินเสียงเช่น "เฮ้ยๆ เขาตื่นแล้ว" หรือไม่ก็ "เอ้า ตื่นๆๆ พระท่านตื่นแล้ว" ซึ่งผมนึกว่าเสียงนาฬิกาปลุกผมดัง จนไปปลุกชาวบ้านที่มาเฝ้าแผงลอย ใกล้ๆกับกุฏิของผม แล้วก่อนที่ผมจะเปิดประตูของกุฏิ จะได้ยินเสียงคนเปิดหนังสือพิมพ์อ่านเสมอๆ เป็นอย่างนี้ทุกวันครับ
ที นี้ช่วงที่บวชก็มีการสอนให้ผมนั่งสมาธิที่โบสถ์ครับ มีอยุ่วันนึงระหว่างที่ผมหลับตานั่งสมาธิ ผมเห็นตัวอะไรก็ไม่รู้ดำๆตัวยาวๆ สูงๆ หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวครับ ที่สำคัญมันกำลังยื่นมืออันใหญ่ ดำ มาเพื่อที่จะคว้าผมครับ แต่ดูเหมือนมันจะคว้าไม่โดน แค่เฉียดๆครับ ซึ่งพอผมเห็นภาพแบบนี้ในหัวผมปุ๊บได้ผลครับ ผมเลิกหลับตานั่งสมาธิเลย แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือวันที่ผมสึกครับ วันนั้นผมตื่นเช้ากว่าปกติ แน่นอนครับว่าได้ยินเสียงต่างๆที่ผมได้ยินทุกเช้าจนชิน แต่เที่ยวนี้ผมตื่นตีสามกว่าครับ ก็ตื่นขึ้นมาแล้วไปอาบน้ำ ก่อนเปืดประตูผมได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังอ่านหนังสือพิมพ์หรือกำลังเปลี่ยน หน้าหนังสือพิมพ์ครับ พอผมเปิดประตูออกมา ไม่มีหนังสือพิมพ์วางอยู่หน้ากุฏิผม ไม่มีเด็กวัด ผมก็ไม่คิดอะไรไปอาบน้ำครับ พออาบเสร็จหลังจากที่ครองจีวรเสร็จครับ หูข้างขวาผมได้ยินเสียง หวีด เสียงแหลมเล็ก ซึ่งผมพยายามฟังว่าเสียงอะไร ตอนแรกผมนึกว่าที่วัดนี้มีไก่ด้วย แต่พอตั้งใจฟัง สนุกครับ ได้ยินอีกเสียงนึง ใหญ่กว่า และพูดว่า "มรึงมานี่ อย่าไปยุ่งกับเขา" ซักพักก็มีเสียงเหมือนคนถูกล่ามโซ่ถูกลากไป เสียงโซ่กระทบกันค่อยๆ เฟดหายไป แต่ก่อนที่เสียงจะหายไป ผมได้ยินเสียงแหบๆ "กรูจะเอามรึงให้ตาย" แล้วเสียงนั้นก็หายไปครับ ซึ่งตอนที่ได้ยินเสียงนี่ ผมตื่นแล้วครับ ไม่ได้หลับหรือง่วงอะไรเลย แปลกดีเหมือนกัน แต่ที่สำคัญพอทำพิธีสึกเสร็จแล้วน่ะครับ ผมมาเก็บของที่กุฏิ แล้วลองเดินรอบๆบริเวณกุฏิดู แปลกครับ ตรงที่วัดผมมีการจัดงานวัดก็จริง แต่ข้างกุฏิผมจริงๆไม่มีแผงลอยอะไรเลย แล้วเสียงชาวบ้านที่เขาตืนขึ้นมาพร้อมกับผมทุกเช้า มันคืออะไร หรือว่าจะเป็นวิญญาณของคนที่เสียชีวิตจากโรคอหิวาห์ในสมัย ก่อนหรือนักโทษประหารที่เขานำมาทิ้งไว้ให้แร้งกินที่วัดในสมัยก่อน ผมอธิบายไม่ได้ครับ
แต่ว่าเรื่องที่ผมเล่าคงไม่ค่อยน่ากลัวมั้งครับ แต่ปกติเจอบ่อยเหมือนกันครับ ไอ้ที่มาแบบน่ากลัวๆนี่ผมไม่เคยเจอเท่าไหร่ครับ แต่เรื่องที่เล่าคือประสบการณ์จริงครับ
เริ่มตั้งแต่วันที่ผมบวชนะครับ ถ้าคิดอีกทีก็แปลกดีเหมือนกันที่ ช่วงทำพิธีบวชพระ อากาศร้อนมากครับ แดดออก ไม่มีเมฆเลย แต่พอผมทำพิธีเสร็จและเป็นพระ ฝนก็ตกหนักมากขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แลพอดีพระพี่เลี้ยงของผม ท่านพาผมไปที่กุฏิที่ผมต้องพักอาศัยระหว่างที่บวชครับ กุฏิที่ว่านี้จะเก่ามากๆ ก่อนเข้าไปในกุฏิ หลวงพี่ท่านพูดมาว่า "ถ้าเกิดอะไรขึ้น หรือว่านอนคนเดียวไม่ได้ ให้มาค้างกับผมได้นะครับ"พอดีผมไม่คิดอะไรมาก ก็เลยนอนที่กุฏินี้ดู ทีนี้ช่วงที่ผมบวชนี่ตรงกับช่วงลอยกระทงพอดี ทุกเช้าผมจะต้องตืนตีสี่กว่า เพื่อครองจีวรและเตรียมตัวบิณฑบาต ทีนี้เนื่องจากผมบวชใหม่ๆ ก็เลยต้องใช้นาฬิกาปลุก ทีนี้ทุกเช้าที่ผมตื่น ก็จะได้ยินเสียงเหมือนมีหลายคนเขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับผม ผมได้ยินเสียงเช่น "เฮ้ยๆ เขาตื่นแล้ว" หรือไม่ก็ "เอ้า ตื่นๆๆ พระท่านตื่นแล้ว" ซึ่งผมนึกว่าเสียงนาฬิกาปลุกผมดัง จนไปปลุกชาวบ้านที่มาเฝ้าแผงลอย ใกล้ๆกับกุฏิของผม แล้วก่อนที่ผมจะเปิดประตูของกุฏิ จะได้ยินเสียงคนเปิดหนังสือพิมพ์อ่านเสมอๆ เป็นอย่างนี้ทุกวันครับ
ที นี้ช่วงที่บวชก็มีการสอนให้ผมนั่งสมาธิที่โบสถ์ครับ มีอยุ่วันนึงระหว่างที่ผมหลับตานั่งสมาธิ ผมเห็นตัวอะไรก็ไม่รู้ดำๆตัวยาวๆ สูงๆ หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวครับ ที่สำคัญมันกำลังยื่นมืออันใหญ่ ดำ มาเพื่อที่จะคว้าผมครับ แต่ดูเหมือนมันจะคว้าไม่โดน แค่เฉียดๆครับ ซึ่งพอผมเห็นภาพแบบนี้ในหัวผมปุ๊บได้ผลครับ ผมเลิกหลับตานั่งสมาธิเลย แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือวันที่ผมสึกครับ วันนั้นผมตื่นเช้ากว่าปกติ แน่นอนครับว่าได้ยินเสียงต่างๆที่ผมได้ยินทุกเช้าจนชิน แต่เที่ยวนี้ผมตื่นตีสามกว่าครับ ก็ตื่นขึ้นมาแล้วไปอาบน้ำ ก่อนเปืดประตูผมได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังอ่านหนังสือพิมพ์หรือกำลังเปลี่ยน หน้าหนังสือพิมพ์ครับ พอผมเปิดประตูออกมา ไม่มีหนังสือพิมพ์วางอยู่หน้ากุฏิผม ไม่มีเด็กวัด ผมก็ไม่คิดอะไรไปอาบน้ำครับ พออาบเสร็จหลังจากที่ครองจีวรเสร็จครับ หูข้างขวาผมได้ยินเสียง หวีด เสียงแหลมเล็ก ซึ่งผมพยายามฟังว่าเสียงอะไร ตอนแรกผมนึกว่าที่วัดนี้มีไก่ด้วย แต่พอตั้งใจฟัง สนุกครับ ได้ยินอีกเสียงนึง ใหญ่กว่า และพูดว่า "มรึงมานี่ อย่าไปยุ่งกับเขา" ซักพักก็มีเสียงเหมือนคนถูกล่ามโซ่ถูกลากไป เสียงโซ่กระทบกันค่อยๆ เฟดหายไป แต่ก่อนที่เสียงจะหายไป ผมได้ยินเสียงแหบๆ "กรูจะเอามรึงให้ตาย" แล้วเสียงนั้นก็หายไปครับ ซึ่งตอนที่ได้ยินเสียงนี่ ผมตื่นแล้วครับ ไม่ได้หลับหรือง่วงอะไรเลย แปลกดีเหมือนกัน แต่ที่สำคัญพอทำพิธีสึกเสร็จแล้วน่ะครับ ผมมาเก็บของที่กุฏิ แล้วลองเดินรอบๆบริเวณกุฏิดู แปลกครับ ตรงที่วัดผมมีการจัดงานวัดก็จริง แต่ข้างกุฏิผมจริงๆไม่มีแผงลอยอะไรเลย แล้วเสียงชาวบ้านที่เขาตืนขึ้นมาพร้อมกับผมทุกเช้า มันคืออะไร หรือว่าจะเป็นวิญญาณของคนที่เสียชีวิตจากโรคอหิวาห์ในสมัย ก่อนหรือนักโทษประหารที่เขานำมาทิ้งไว้ให้แร้งกินที่วัดในสมัยก่อน ผมอธิบายไม่ได้ครับ
แต่ว่าเรื่องที่ผมเล่าคงไม่ค่อยน่ากลัวมั้งครับ แต่ปกติเจอบ่อยเหมือนกันครับ ไอ้ที่มาแบบน่ากลัวๆนี่ผมไม่เคยเจอเท่าไหร่ครับ แต่เรื่องที่เล่าคือประสบการณ์จริงครับ