ค้นหา

ที่นี่มีผี..รวมเรื่องลึกลับสยองขวัญสั่นประสาทตาเหลือกตากลับ
บางทีก็น่ากลัวบางทีก็ไม่น่ากลัวรวมๆกันไป
ที่นี่เปิด รับทุกอย่างที่เกี่ยวกับผีๆวิญญาณ
ท่านใดชอบเรื่องผีหรือมีคลิปผีถ่ายติดวิญญาณ.. น่าสนใจ..
ติดต่อส่งตั้งกระทู้มาที่ ghost-in-manman ด้านข้างครับ
แนะนำข่าวสารที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมเชิญได้ครับ
ดูเว็บ ghost-in-manman แล้วหาความรู้เพิ่มเติม..ไม่เชื่อแต่ไม่ลบหลู่ครับ
สุดท้ายขอขอบคุณเพื่อนๆที่ให้ความสนใจและ ให้ข้อมูลเรื่องน่ากลัวๆเรื่องประสบการณ์ทางวิญญาณ มาทางเราจะนำมาลงให้อ่านกันในครั้งต่อไปนะครับ.....
อย่าลืมดูเว็บ ghost-in-manman

chat love manman1

chat love manman 2

chat love manman 3

chat love manman 4

chat love manman 5

chat love manman6

บทความที่ได้รับความนิยม

Wikipedia

ผลการค้นหา

วันศุกร์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558

วิญญาณผีตาเหลือก..ในร้านสะดวกซื้อ!!!

ถ้าพูดถึงเรื่องผีๆ สางๆ นี่หนูยอมรับว่ากลัวบ้างค่ะ แต่ไม่ถึงขึ้นสมอง ปกติจะไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย ถ้าเลิกงานหัวค่ำก็เดินเข้าซอยได้สบายๆ การเป็นพนักงานในร้านสะดวกซื้อนี่ก็เช่นกัน หนูอยู่ได้ตลอดคืนโดยไม่หวาดผวา กลัวแต่พวกโจรผู้ร้ายอย่างเดียวค่ะ คนเรานี่ล่ะ ถ้าใจร้ายใจทมิฬทำร้ายเราได้ ก็น่ากลัวกว่าผีตั้งเยอะแน่ะ! คืนนั้นหนูเข้าเวรกับเพื่อนผู้หญิงสองคน ชื่อกิ๊กกับแอ๋ม เราไม่กลัวเพราะร้านเราแถวนั้นไม่เปลี่ยวเลย แม้ลูกค้าจะไม่เยอะเท่าตอนเย็นค่ำ แต่ก็จะมีเข้ามาซื้อของไม่ขาด แท็กซี่กับมอเตอร์ไซค์คือขาประจำ ซื้อของกิน บุหรี่ กาแฟ เครื่องดื่มชูกำลัง ไม่เหงาหรอกค่ะ ก่อนตีห้าลูกค้าซาไป แปลกมาก…

เงียบกริบเลยล่ะ พวกหนูเลยมานั่งเช็กยอดขายกันอยู่ตรงเคาน์เตอร์ ขณะทำงานเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยหกโมงเช้า ฟ้าเริ่มเปิด ในร้านทุกอย่างยังเงียบสงบ มองไปภายนอกมีผู้คนเดินมารอรถเมล์ เด็กๆ ไปโรงเรียน…เวลาผ่านไป รถราและผู้คนก็เริ่มหนาตาขึ้นทุกทีแล้ว น่าแปลกที่ไม่มีลูกค้าเข้ามาในร้านเลยแม้แต่คนเดียว! ทันใดนั้นเอง หางตาหนูเห็นบางสิ่งบางอย่างเคลื่อน ไหวอยู่ด้านในสุด ตรงที่เป็นหน้าตู้น้ำอัดลม เบียร์ น้ำผลไม้น่ะค่ะ หนูหันไปมองตรงๆ ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งอายุราวสามสิบเศษ เดินช้าๆ ท่าทางคล้ายกำลังชั่งใจว่าจะซื้ออะไรดี หรืออาจจะหาอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่หนูสะกิดใจก็คือ เขาคนนี้เข้ามาเมื่อไหร่? เข้ามาได้อย่างไร ในเมื่อประตูเข้าออกมีแค่ประตูเดียว ที่อยู่ห่างจากพวกหนูแค่เอื้อมก็ว่าได้ อ้อ! ถ้าเขาเดินเข้ามา เสียงหน้าประตูมันจะดังนิ้งหน่อง พวกเราก็จะต้องร้องทักว่า “สวัสดีค่ะ เชิญค่ะ” แต่นี่เราไม่ได้ยินอะไรเลย “เฮ้ย! เขามาตอนไหนวะ?”

กิ๊กชะเง้อคอยาวอยู่ข้างหนู แอ๋มตั้งปัญหาว่า “เขาหาอะไรอยู่น่ะ?” ว่าแล้วก็เดินเข้าไปหาทันที “คุณหาอะไรอยู่ค่ะ เดี๋ยวหนูช่วย” แอ๋มถามเสียงอ่อนหวาน ก่อนจะเงียบหายราวปิดสวิตช์ เธอเดินถอยหลังช้าๆ มาหาเรา ขณะที่ตาเบิกโพลงจ้องร่างชายคนนั้นแทบไม่กะพริบ หนูเห็นมือแอ๋มสั่นระริก ปากยังอ้าค้าง และก้าวถอยหลังมาเรื่อยๆ จนถึงซอกหลังเคาน์เตอร์ที่หนูกับกิ๊กยืนมองอยู่อย่างสงสัย “อะไรวะแอ๋ม?” กิ๊กถาม หนูเองก็ใจหายวาบ คำว่าโจรผุดขึ้นมาทันใด!

“เขาไม่มีขา…” แอ๋มคราง “ตั้งแต่ใต้เข่าลงไปไม่มีอะไรเลย!” “บ้าซี่…ไม่มีขาแล้วจะเดินได้ไง? แกน่ะตาฝาดไปเอง” กิ๊กตวาดเบาๆ หนูคิดว่า กิ๊กเองก็สับสน งุนงงและตกใจกับคำบอกเล่าของแอ๋มอยู่ไม่น้อยล่ะค่ะ “ไม่เชื่อก็ไปดูเองซิ” แอ๋มทำท่าจะร้องไห้ หนูกับกิ๊กเกาะกัน ค่อยๆ ย่องไปที่ปลายเคาน์เตอร์…ผู้ชายคนนั้นหายไปทางด้านในสุด แล้วโผล่ออกมาให้เห็น คุณพระช่วย! ตั้งแต่ใต้เข่าลงไปไม่มีอะไรเลย เขาลอยไปลอยมาจริงๆ ค่ะ! กิ๊กผวาถอยหลัง แล้วเสียหลักล้มทับหนูกับแอ๋มลงไปกลิ้งขลุกๆ อยู่หลังเคาน์เตอร์ทั้งสามคน ลุกก็ลุกไม่ได้ แข้งขาเราพันกันไปหมด แต่แอ๋มที่โดนทับอยู่ล่างสุดพยายามดันเราแล้วลุกขึ้น ทำท่าเหมือนจะเหยียบเพื่อนเพื่อกระโจนออกไป แต่เราช่วยกันดึงแขนแอ๋มไว้ น่าประหลาดใจที่ไม่มีใครร้องกรี๊ดกร๊าดแม้แต่คนเดียว! “

อย่าวิ่ง ! อย่าวิ่ง… เฉยไว้ ใจเย็นๆ” หนูขยับปากบอกเพื่อนจนได้ เพราะจำมาจากผู้ใหญ่ที่ว่าถ้าเจอผีให้ตั้งสติดีๆ สูดลมหายใจยาวๆ ถ้าวิ่งละก็เราจะสติแตก เป็นบ้าไปเลย ผีหลอกน่ะไม่ตาย แต่ถ้าตายก็เพราะสติแตกจนช็อก หรือเผ่นแผล็วออกไปเป็นลมพัดเท่านั้น แอ๋มเข่าอ่อนนั่งแปะ เป็นอันว่าเราสามคนนั่งกอดกันกลมอยู่หลังเคาน์เตอร์ “เขายังอยู่ตรงนั้นมั้ย?” แอ๋มกระซิบเสียงสั่นพร่า หนูค่อยๆ โผล่หัวออกไปดูเห็นตรงนั้นว่างเปล่า แต่เขาจะเดินไปอยู่ตรงซอกไหนหนูก็ไม่รู้นะ จนตั้งสติได้ หนูจึงบอกเพื่อนว่า…

เขาไม่อยู่ เขาไปแล้ว! ประทับใจมากเลยค่ะ งานนี้! ต้องบอกว่า “จัดหนัก” จริงๆ เกิดมาเพิ่งเคยเจอะเจอ จนกระทั่งตกสาย ผู้จัดการมาถึง เรารีบรายงาน แล้วเปิดเทปกล้องวงจรปิดกันเผื่อจะถ่ายติดเป็นหลักฐานแต่ก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติใด ผู้จัดการบอกว่าในร้านไม่เคยมีใครตาย แต่ “เขา” ที่เราเห็นอาจจะเป็นวิญญาณที่ผ่านมา หรือเคยเข้ามาซื้อของบ่อยครั้ง…เขาอาจอยากได้น้ำสักขวดหรือเครื่องดื่มสักกระป๋อง ติดมือกลับไปโลกวิญญาณ หลังจากมาเที่ยวโลกมนุษย์ตลอดคืนก็ได้…ใครจะรู้ล่ะคะ?!

รายการบล็อกของฉัน