เรื่องเล่าตำนานปอบผีฟ้า
เรื่องนี้อิงจากตำนานเก่าแก่ของไทยเกี่ยวผีหรือวิญญาณชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ผีฟ้า หรือ ผีปอบ
ผีฟ้าต้องสิงร่างภาชนะถึงจะอยู่ได้และจะออกจากร่างภาชนะตอนที่ภาชนะหลับเท่านั้น ก่อนที่ภาชนะจะตาย ผีฟ้าต้องหาภาชนะใหม่ที่จะสามารถอยู่ได้
โดยทำการทำให้เหยื่อใหม่กินน้ำลายของภาชนะเก่า ผีพวกนี้มีพลังและน่ากลัว หากสามารถเข้าไปในร่างของใครได้สำเร็จ ผีนั้นจะเข้าสิงคน ๆ นั้นไปตลอดชีวิต โดยดูดเลือดและกินลำไส้ของเหยื่อเป็นอาหาร
สามารถขับไล่ผีฟ้าให้ออกจากร่างได้ด้วยการแสดงการรำแบบพิเศษ โดยหมอผีจะเคลื่อนไหวเหมือนน้ำวน ผีจะถูกดึงออกจากร่างของภาชนะ
ตำนานดั้งเดิมเล่าว่าเจ้าชายผู้หนึ่งเป็นผู้ฝึกเวทมนตร์ และได้ค้นพบคาถาที่ทำให้เขาสามารถเข้าไปในร่างของเหยื่อที่ยังมีชีวิตอยู่และเข้าสิงได้ ครั้งหนึ่งเมื่อเจ้าชายร่ายคาถาเพื่อเข้าร่างสัตว์ คนรับใช้ของเขาได้ยินก็เลยร่ายคาถานั้นเข้าร่างที่ว่างเปล่าของเจ้าชาย
เจ้าชายทรงทราบการกระทำของคนรับใช้ จึงเข้าไปในร่างนกแล้วบินไปหาพระมเหสีเพื่อขอความช่วยเหลือ พวกเขาจึงทำลายศพของคนรับใช้ไปด้วย ต่อมาเจ้าชาย (ในร่างนก) ท้าคนรับใช้ (ในร่างเจ้าชาย) ให้เข้าไปในร่างของสัตว์ เมื่อคนรับใช้เข้าไปอย่างโง่เขลาและควบคุมร่างของสัตว์นั้น เจ้าชายตัวจริงก็กลับเข้าไปในร่างของตนเองอีกครั้ง โดยทิ้งวิญญาณของคนรับใช้ไว้โดยไม่มีร่างของตนเองให้กลับเข้าไปอีก
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา วิญญาณของคนรับใช้ก็ถูกสาปให้ไปแสวงหาภาชนะใหม่
ค้นหา
