ซิกส์เซ้นส์จะมีบาง แต่จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรัก(ของคนอื่นรอบๆตัว แต่ของตัวเองเซ้นส์จะปิดทำการชั่วคราวค่ะ) แล้วก็เรื่องทั่วๆไปมากกว่า.. แล้วไว้จะมา
เล่าเรื่องเซ้นส์ประหลาดของตัวเองให้ฟังอีกทีค่ะ
เข้า เรื่องดีกว่า... เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดใกล้ตัวเราที่สุด แต่เราไม่ได้เป็นคนเห็นเองหรอกค่ะ บอกไว้ก่อนว่าไม่น่ากลัวค่ะ (แต่ช่วงนั้นเราแอบ
หลอนไปพักนึงเหมือนกัน)
ประมาณปี 2546 คุณพ่อของเราได้ซื้อรถมือสองมาหนึ่งคัน เป็นรถยี่ห้อเชฟโรเลท รุ่นซาฟิร่า สภาพใหม่มากค่ะ เนื่องจากที่บ้านเราคนอาศัยอยู่
เยอะมาก รถคันนี้ไม่ได้มีเจ้าของประจำแต่เหมือนเป็นของส่วนกลางมากกว่า ใครจำเป็นต้องใช้ก็เอาไปใช้ ส่วนมากเรากับลูกพี่ลูกน้องเรา(อาศัยอยู่บ้านเดียว
กัน)จะผลัดกันเอาไปใช้
เกือบ ทุกครั้งที่เราเอารถคันนี้ไปใช้ เวลารถติดไฟแดงแล้วข้างๆเป็นมอร์เตอร์ไซค์ คนขับมักจะชอบมองเข้ามาแล้วทำหน้างงๆเสมอเลยค่ะแล้ว
ก็จะมองเข้ามาหลายๆรอบ ซึ่งตอนนั้นเราก็คิดแค่ว่าเขาคงจะงงว่า ผู้หญิงตัว(เตี้ย)แค่นี้ ขับรถทำไมคันตั้งเบ่อเร่อละมั้ง
เราจะเอารถไปใช้ก็ต่อเมื่อ ต้องอยู่ทำกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยจนมืดน่ะค่ะ เพราะซอยบ้านเราค่อนข้างจะเปลี่ยวมาก ทีนี้บ้านเราเนี่ยก็ไม่ได้อยู่
ลึกอะไรแต่ทางที่จะขับรถเข้าไปได้ต้องไปอ้อม ผ่านดงต้นไม้รกๆออกแนวเป็นป่าย่อมๆอะค่ะ เพราะว่าทางที่จะตัดเข้าบ้านได้เลยนั้นมันเดินได้อย่างเดียว รถ
เข้าไม่ได้ (คงไม่งงนะคะ ^^")
เราเองก็เป็นพวกขี้กลัวขึ้นสมองเหมือนกัน ผ่านตรงนี้ทีไรจะไม่มองซ้าย ขวา หรือกระจกหลังทั้งนั้น จะตั้งหน้าตั้งตาผ่านๆไป กลัวเจออะไรที่ไม่
อยากจะเจอน่ะค่ะ ทั้งคนและอดีตคนเลย
วันนั้นเราก็ทำกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยจนค่อนข้าง จะดึก ก็ขับรถกลับเข้าบ้าน พอพ้นช่วงป่ารกๆ ใกล้ๆจะถึงหน้าบ้านก็เจอกับพี่คนนึงที่เช่า
อพาร์ทเมนต์หลังบ้านเราอยู่ (เป็นกิจการของครอบครัวเราเองด้วย) ซึ่งพี่คนนี้ก็เรียนสถาบันเดียวกับเราแต่คนละคณะ เราก็จอดรถแวะทักทายพี่เขาเล็กน้อย
ตอนที่กดกระจกด้านที่นั่งข้าง คนขับลงเพื่อคุยกับพี่เขา พี่เขาก็ทำหน้าเหมือนงงๆอะไรแปลกๆอะค่ะ ซึ่งพี่คนนี้ซิกส์เซ้นส์เขาแรงมาก เขาเจอผี
บ่อยจนเขาเลิกกลัวไปแล้วอะค่ะ แต่ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรอยู่ดี (ทำไมช่างเป็นคนที่ไม่คิดอะไรกับชาวบ้านเขาเลยนะหล่อน? ><) เพราะเหนื่อยจาก
กิจกรรมที่ทำด้วย อยากจะรีบๆเข้าบ้านไปอาบน้ำเต็มที ก็ทักทายพี่เขาเล็กน้อย แล้วเราก็เลี้ยวรถเข้าบ้านไป
เราเข้าบ้านไปได้ยังไม่ทันจะห้านาที พี่คนที่เจอตะกี๊ก็โทรศัพท์เข้ามาหาเรา เราก็รับแบบงงๆ
พี่คนนั้น - "ซี เมื่อกี๊ซีขับรถมาคนเดียวใช่ไหม?"
เอาแล้ว แค่คำถามก็ไม่ปกติแล้วค่ะ (-__-") เกลียดที่สุดเลยคำถามแบบนี้โดยเฉพาะตอนกลางคืนเนี่ย เราก็จำใจตอบไปว่าใช่
พี่คนนั้น - "อืมมม คือ ตอนแรกที่ซีจอดรถทักพี่อะ พี่เห็นผู้หญิงคนนึงใส่ชุดขาวๆผมยาวๆนั่งมาด้วย แต่พอซีกดกระจกลงกลับไม่เห็นแล้ว"
โอ้วววววว มายพระพุทธเจ้า!!!! พี่จะโทรมาบอกหนูทำไมคะ???? ขนลุกซู่ด้วยความกลัว
เรา ก็รีบคาบเรื่องไปเล่าให้คุณแม่ฟัง (คุณแม่เราก็เป็นอีกคนที่ซิกส์เซ้นส์แรงเช่นกัน) คุณแม่ฟังแล้วก็หัวเราะๆบอกว่า "เขาคงเห็นเป็นผู้หญิงขับ
รถมาตอนกลางคืนคนเดียวในซอยเปลี่ยวมันอันตรายละ มั้ง เลยมานั่งเป็นเพื่อน" แง้... แต่หนูกลัวนี่นา
หลังจาก นั้น เราก็ไม่เอารถคันนี้ออกไปไหนตอนกลางคืนได้พักนึง แต่สักพักก็กลับมาใช้ใหม่อยู่ดีเพราะจำเป็น ก่อนใช้ก็จะพูดทุกครั้ง ยกมือ
ไหว้พระทุกครั้ง บอกว่า "เราไม่เคยมีเวรกรรมอะไรกันนะคะคุณ ขอบคุณที่มานั่งเป็นเพื่อน แต่ไม่ต้องปรากฏตัวให้ดิฉันเห็นนะคะ"
ซึ่งคนทั้งบ้านเราก็ไม่เคยพบเขานะคะ(ดีแล้วค่ะ ขอบคุณมาก) หลังจากนั้นไม่นานรถคันนี้ก็ได้ขายต่อไปอีกทอดแล้วค่ะ
ถ้าคุณซื้อรถมือสามยี่ห้อเชฟโรเลท ซาฟิร่า สีน้ำเงินสดมาใช้แล้วชอบมีคนมองเข้ามาแบบงงๆก็ไม่ต้องสงสัยหรือตกใจนะคะ เขามาดีค่ะ ^^
