มัมมี่่ทิเบต
เป็นมัมมี่ภิกษุชาวทิเบตซึ่งภิกษุมัมมี่รูปนี้เสียชีวิตในปี ค.ศ.1475 เกิดจากการที่ภิกษุมัมมี่รูปนี้เห็นว่าชาวบ้านเดือดร้อน อดอยากยากแค้นท่าน จึงเปลี่ยนร่างของตนให้เป็น มัมมี่ศักดิสิทธิ์สำหรับให้ผู้คนกราบไหว้บูชา เพื่อเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้กับประชาชนที่หมดหวัง เผื่อเวลาท่าน เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วท่านจะได้บันดาลให้ประชาชนมีอาหาร การกินที่อุดมสมบูรณ์ขึ้น ภิกษุท่าน นี้เริ่มทำสมาธิกำหนดลมหายใจเข้าออก และท่านได้นำเอาแถบผ้ามาคล้องคอและโยงไว้ใต้น่อง เพื่อเมื่อท่านนั้นเหยียดน่องออก ผ้าที่ผูกโยงไว้ก็จะขยับ เข้ารัดคอทีละนิดๆ
เพื่อลดปริมาณออกซิเจนที่หายใจเข้าไป การอดอาหารและลดออกซิเจนจะทำให้ขบวนการเมตาบอลิซึ่มของร่างกายลดลงๆ จวบจนกระทั่งท่าน ได้หยุดหายใจไปสิ้นเชิง