ค้นหา

ที่นี่มีผี..รวมเรื่องลึกลับสยองขวัญสั่นประสาทตาเหลือกตากลับ
บางทีก็น่ากลัวบางทีก็ไม่น่ากลัวรวมๆกันไป
ที่นี่เปิด รับทุกอย่างที่เกี่ยวกับผีๆวิญญาณ
ท่านใดชอบเรื่องผีหรือมีคลิปผีถ่ายติดวิญญาณ.. น่าสนใจ..
ติดต่อส่งตั้งกระทู้มาที่ ghost-in-manman ด้านข้างครับ
แนะนำข่าวสารที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมเชิญได้ครับ
ดูเว็บ ghost-in-manman แล้วหาความรู้เพิ่มเติม..ไม่เชื่อแต่ไม่ลบหลู่ครับ
สุดท้ายขอขอบคุณเพื่อนๆที่ให้ความสนใจและ ให้ข้อมูลเรื่องน่ากลัวๆเรื่องประสบการณ์ทางวิญญาณ มาทางเราจะนำมาลงให้อ่านกันในครั้งต่อไปนะครับ.....
อย่าลืมดูเว็บ ghost-in-manman

chat love manman1

chat love manman 2

chat love manman 3

chat love manman 4

chat love manman 5

chat love manman6

บทความที่ได้รับความนิยม

Wikipedia

ผลการค้นหา

วันพฤหัสบดีที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ผีวานเขียนนักเขียนที่เผยตัวเองว่าผลงานทุกชิ้นของเธอล้วนมาจากฝีมือของวิญญาณ

เรื่องลึกลับในประวัติศาสตร์!
‘ผีวานเขียน’ นักเขียนที่เผยตัวเอง
ว่าผลงานทุกชิ้นของเธอล้วนมาจากฝีมือของวิญญาณ
ค้นหา
Custom Search
ย้อนกลับไปในต้นศตวรรษที่ 20 ชาวอเมริกาต้องตื่นเต้นกันทั้งประเทศจากเหตุลึกลับเมื่อจู่ๆ หญิงสาวที่ไม่ได้มีความสนใจในบทประพันธ์เรื่องไหนๆ หรือบทกวีใดๆ มาก่อน จู่ๆ กลับกลายเป็นนักเขียนดังในชั่วพริบตา ซึ่งผลงานของเธอหลายๆ เรื่องนั้นได้รับการยกย่องว่าสวยงามในเรื่องการใช้ภาษาและการวางโครงเรื่อง เหมือนกับเป็นนักเขียนชั้นครู ซึ่งตัวนักเขียนเองนั้นให้สัมภาษณ์ว่าสิ่งที่เธอเขียนออกมานั้นเป็นคำบอกเล่าจากวิญญาณแทบทั้งสิ้น นี่คือเรื่องของปรากฏการณ์ “นักเขียนผี” ที่ยังไม่มีผู้ใดไขปริศนาได้

Pearl Lenore Curran เกิดในปี 1983 เธอเติบโตขึ้นในรัฐเท็กซัส สหรัฐอเมริกา ชีวิตในวัยเด็กเธอนั้นก็ปกติโดยเป็นหญิงสาวที่ไม่ได้มีนิสัยรักการอ่าน หากแต่ชื่นชอบในการร้องเพลงและเล่นดนตรี เธอแต่งงานเมื่ออายุได้ 24 ปี 

ซึ่งสามีของเธอก็ไม่ได้เป็นพวกรักการอ่านเช่นกัน เรียกได้ว่าตลอดชีวิตของเธอและสามีนั้น หนังสือที่อ่านแทบจะนับได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว อีกทั้งเพื่อนของทั้งคู่ก็ไม่ได้มีใครเป็นนักเขียนสักคน
เหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตของ Pearl Lenore Curran เปลี่ยนไปนั้นเกิดขึ้นในปี 1912 เมื่อเพื่อนบ้านของ Pearl ได้หอบเอาแผ่นเกมกระดานที่มีชื่อว่า Ouija ซึ่งในแถบตะวันตกนั้นมีความเชื่อว่ามันเป็นช่องทางในการติดต่อกับวิญญาณ 
(วิธีการเล่นนั้นเหมือนกับผีถ้วยแก้ว) ทั้งคู่มักจะมาเล่น Ouija ด้วยกันเสมอ ซึ่งก็สร้างความสนุกปนขนลุกให้กับทั้งคู่ แต่มาในวันที่ 22 มิถุนายน 1933 เมื่อวิญญาณที่เชิญมานั้นแตกต่างจากวิญญาณที่พวกเธอเคยเจอมา หมากบนกระดานเลื่อนไปที่อักษรต่างๆ เมื่อทั้งคู่ได้ถามชื่อของผู้มาเยือนว่าเขาชื่อ “Patience Worth”

จากนั้นข้อมูลต่างๆ ก็ตามมา โดยวิญญาณที่ชื่อ Patience Worth ได้บอกว่าเขาเป็นชาวอังกฤษที่อพยพเข้ามายังสหรัฐอเมริกาในช่วงปี 1694 ก่อนจะถูกฆ่าตายหลังจากเท้าสัมผัสแผ่นดินอเมริกาเพียงไม่นาน เพราะถูกชาวอินเดียนแดงโจมตีด้วยธนู หลังจากนั้นก็กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนจนกระทั่งถูกทั้งคู่เรียกเข้ามายังกระดาน Ouija

ข้อความที่ Patience Worth ส่งมาให้กับทั้งคู่นั้นแปลกกว่าที่เคยเป็นมาเพราะดูเหมือนว่าวิญญาณตนนี้นั้นสนใจที่จะคุยกับทั้งคู่จนจำคำที่หมากบนกระดานเลื่อนไปยังอักษรต่างๆ ไม่ทัน จนถึงขนาดต้องนำดินสอมาจด และ Patience Worth ได้สนใจที่จะคุยกับ Pearl มากกว่าเพื่อนอีกคนหนึ่ง 

ซึ่งเห็นได้จากการทดสอบให้เพื่อนบ้านลองเชิญ Patience Worth เข้ามาแต่ก็ไร้วี่แวว แต่ถ้าเป็น Pearl ทำการเรียกเมื่อไหร่ก็จะมาเมื่อนั้น

ทั้ง Pearl และวิญญาณลึกลับจึงทำการสื่อสารกันอยู่เสมอ อย่างที่บอกว่าแรกๆ Pearl ต้องใช้ดินสอมาจดถึงจะคุยกันได้รู้เรื่องแต่เมื่อนานเข้า ผู้ที่จดกลับจดไม่ทันเพราะว่าเร็วมากจึงต้องเปลี่ยนมาใช้พิมพ์ดีด จนกระทั่งวันหนึ่ง Pearl พบว่าเธอสามารถที่จะคุยกับวิญญาณของ Patience Worth ได้โดยไม่ต้องผ่าน Ouija
เรื่องราวที่เธอคุยกับ 
Patience Worth นั้นส่วนใหญ่จะเป็น เรื่องราวย้อนยุค
ในประวัติศาสตร์และเรื่องวรรณกรรมต่างๆ หลังจากที่ทั้งคู่คุยกันมาระยะหนึ่ง Patience Worth ก็ได้ถ่ายทอดเรื่องราวให้กับ Pearl นำมาเขียนเป็นหนังสือและพิมพ์ออกวางจำหน่ายเป็นเวลาติดต่อกันถึง 25 ปี ผลงานของ Pearl ที่อ้างว่าเป็นการเขียนโดยได้รับการถ่ายทอดจากวิญญาณนั้นมีนิยาย เรื่องสั้น บทละครกว่า 200 เรื่อง บทกวีกว่า 5,000 บท 

ซึ่งก็ได้รับความนิยมแทบจะทุกเรื่องจนถึงขนาดที่ชมรมนักวรรณกรรมในนิวยอร์กได้บันทึกชื่อเธอไว้ในฐานะของนักประพันธ์ดีเด่นประจำปี 1918

เรื่องราวของ Pearl และ Patience Worth กลายเป็นที่สนใจในหมู่ประชาชน นักเขียนและบรรดานักวิทยาศาสตร์ แน่นอนว่าต้องมีคนไม่เชื่อและทำการขอพิสูจน์ ซึ่ง Pearl ก็ตอบรับการพิสูจน์ทุกครั้ง สิ่งที่เธอทำให้ผู้ที่มาพิสูจน์ให้เห็นกับตาต้องอ้าปากค้างนั่นก็คือ โต๊ะทำงานของเธอที่มีพิมพ์ตั้งอยู่ 5 เครื่อง ซึ่งแต่ละเครื่องนั้นเป็นคนละเรื่องกัน Pearl สามารถแต่งนิยายและบทกวีไปพร้อมๆ กันได้ไม่ต่ำกว่าครั้งละ 3-5 เรื่อง ซึ่งเป็นการสลับทำกันไปมา 

ซึ่งแต่ละเรื่องที่ทำสลับกันนั้น ล้วนแต่มีเนื้อหาที่ต่อเนื่องลื่นไหลไม่ขัดกันเรื่องราวของ Pearl นั้นทำให้เกิดข้อถกเถียงมากมาย แน่นอนว่าต้องมีเสียงวิจารณ์ว่าอาจจะเป็นช่องทางการโปรโมทตัวเอง แต่เมื่อมีผู้มายืนยันว่าตลอดทั้งชีวิตก่อนหน้าที่จะเขียนหนังสือของ Pearl นั้น เธอไม่มีวี่แววที่จะเป็นนักเขียนได้เลย ส่วน Pearl ก็อธิบายว่าเรื่องราวที่เธอเขียนออกมานั้นเป็นเพราะ Patience Worth บันดาลให้เกิดภาพและข้อความในหัวก่อนที่นิ้วของเธอจะขยับตามข้อความต่างๆ ที่หลั่งไหลออกมา มีทั้งภาษาอังกฤษ ภาษาถิ่นของสกอตแลนด์ซึ่งคนที่ไม่เคยออกไปนอกประเทศอย่าง Pearl นั้นไม่สามารถเข้าใจอย่างลึกซึ่งจนนำมาแต่งนิยายได้

เรื่องราวของ Pearl กลายเป็นเรื่องที่อยู่เหนือสามัญสำนึกของคนทั่วไป ซึ่งแม้จะมีใครมาทดสอบก็ต่างให้คำอธิบายในเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยสักคน

รายการบล็อกของฉัน